przedszkole

Wiek przedszkolny jest bardzo ważnym okresem w życiu każdego dziecka. Jest to czas konstruowania własnego „Ja”, czas tworzenia kontaktów z innymi ludźmi, czas budzenia się uczuć do innych ludzi. Dziecko w wieku przedszkolnym wymaga szczególnej troski, należy więc dbać o jego rozwój i budować fundament do późniejszej nauki szkolnej.

Naszą pracę w przedszkolu, opieramy na założeniach m.in. Jaspera Juula. Był on pedagogiem, twórcą humanistycznego podejścia do wychowania. Od wielu lat pomagał rodzicom na całym świecie, prowadząc warsztaty, konsultacje, pisząc książki i artykuły. Jego teoria opiera się na czterech podstawowych filarach:

  • równości wszystkich członków rodziny,
  • autorytecie rodziców zbudowanym na autentyczności (a nie przemocy),
  • odpowiedzialności,
  • ochronie integralności osobistej.

Juul zachęca nas do wsłuchania się we wszystko, co mówią nasze dzieci i kochania ich takimi, jakie są – bez chęci ciągłej zmiany i udoskonalania. Najmłodsi oczekują od dorosłych bowiem prostego przekazu: Jesteś ważny po prostu dlatego, że jesteś. To daje im poczucie akceptacji i spokoju oraz buduje bezpieczną, pozbawioną autorytarnej hierarchii rodzinę. Ułatwia także zaspokajanie potrzeb oraz wspomaga rozwój emocjonalny.

W przedszkolu przykładamy dużą wagę do rozwoju inteligencji emocjonalnej. Ten rodzaj inteligencji ma niejednokrotnie większy wpływ na nasze życiowe sukcesy niż inteligencja intelektualna mierzona testami IQ.

Nadrzędnym celem pracy przedszkola jest przygotowanie dzieci do :

  • świadomego kierowania swoim postępowaniem w trakcie przeżywania silnych emocji i uczuć tak, aby były one źródłem pozytywnej reakcji ze strony środowiska.
  • rozwijania aktywności poznawczej dzieci – wyzwalanie swobodnej, naturalnej ekspresji /uczenie przez przeżywanie i działanie/
  • wspomagania wszechstronnego rozwoju osobowości dziecka, jego umiejętności oraz sprawności – we wszystkich sferach: fizycznej, intelektualnej, emocjonalnej, społecznej i moralnej
  • podnoszenia samodzielności myślenia i działania, stawiania pytań i szukania na nie odpowiedzi
  • wzmacniania u dzieci umiejętności: komunikacji, wyrażania siebie i swoich przeżyć, rozpoznawania przeżyć innych osób oraz umiejętności rozwiązywania konfliktów.

 

Ważne jest dla nas:

  • stworzenie dziecku atmosfery zapewniającej poczucie bezpieczeństwa, tak by dziecko czuło się kochane, akceptowane i szczęśliwe
  • traktowanie dziecka z godnością, czułością, słuchanie i rozmawianie  z nim w taki sposób, by wzmacniać w nim poczucie własnej wartości i wiary we własne możliwości w działaniu
  • dostosowanie działań wspierających rozwój dziecka zgodnie z jego indywidualnym tempem
  • budowanie w dziecku otwartości na pomysły i inspiracje płynące od innych osób, kultur oraz gotowości do szukania nowych, lepszych i oryginalnych rozwiązań
  • wychowanie dziecka z bogatą wyobraźnią twórczą, zdolnego do spontanicznej ekspresji własnych uczuć i myśli
  • kształtowanie u dziecka świadomości emocjonalnej tak, aby ułatwić mu zrozumienie i akceptacją własnych przeżyć emocjonalnych oraz zapanowanie nad zachowaniem w trakcie ich przeżywania
  • rozwój u dzieci umiejętności społecznych poprzez efektywne współdziałanie w grupie
  • świadome  przygotowanie przestrzeni do dziecięcej zabawy w taki sposób, aby zachęcić dzieci do podejmowania  twórczej działalności
  • pozostawianie dzieciom czasu na swobodną zabawę kształcącą ich umiejętności społeczne

 

 

Niepubliczne Przedszkole Frajda w Sieradzu, pracuje zgodnie z Podstawą Programową Wychowania Przedszkolnego MEN.

 Stosujemy  metody: Wspierające rozwój poznawczy dziecka:

  • „Dziecięca matematyka” E. Gruszczyk – Kolczyńskiej wprowadzająca dzieci w świat matematyki. Program ten wychodzi z założenia, że istotą wspomagania rozwoju jest mądrze organizowany proces uczenia się dzieci. Dlatego w programie tym najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka. To dzięki nim dziecięcy umysł tworzy pojęcia i umiejętności. Doświadczenia są specjalnie dobrane i korzystnie dostosowane do potrzeb dziecka, przyczyniają się do rozwijania dziecięcego myślenia i hartowania dziecięcej odporności emocjonalnej.
  • Glottodydaktyka – to innowacyjna metoda przygotowująca dziecko do nauki czytania i pisania (metoda opracowana przez polskiego profesora B. Rocławskiego), przygotowująca już bardzo małe dzieci do gotowości podjęcia nauki czytania i pisania. Stwarza możliwość stosunkowo szybkiego opanowania techniki czytania. Metoda ta od początku zakłada, że każde dziecko zdobywa kolejne umiejętności w swoim czasie i tempie, a zadaniem nauczyciela jest tak zróżnicować zajęcia, aby uwzględnić indywidualne możliwości dziecka i stopień rozbudzenia poznawczego.
  • Metoda Dobrego Startu – metoda dobrego startu to system ćwiczeń oddziałujących przede wszystkim na procesy instrumentalne: percepcyjne i motoryczne. Zasadniczą rolę odgrywają w tej metodzie trzy elementy: wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka) i motoryczne (wykonywanie ruchów zorganizowanych w czasie i przestrzeni, odtwarzanie wzorów graficznych, zharmonizowanych z rytmem piosenki). Metoda dobrego startu oprócz rozwijania percepcji, motoryki i integracji percepcyjno-motorycznej kształci też zdolność rozumienia i operowania symbolami abstrakcyjnymi, co ma szczególne znaczenie dla dzieci rozpoczynających naukę szkolną.
  • Metoda Projektu Badawczego – daje równe szanse pracy i współpracy wszystkim dzieciom. Jest to metoda wyzwalająca aktywność, samodzielność dzieci, motywująca do podejmowania działania. Praca z dziećmi metodą projektów prowadzi do zmiany pozycji nauczyciela  z osoby przekazującej wiedzę w organizatora działalności dzieci tak, aby zdobyte nowe umiejętności i doświadczenie wykorzystywać w trakcie aktywnego działania. Dzięki pracy metodą projektu dzieci stają się odkrywcami, badaczami i z zaangażowaniem wykorzystują zdobytą wiedzę w praktyce.
  • Metoda Marii Montesorii-elementy- Pedagogika Marii Montessori daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju: fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego; wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność. Pomaga w rozwijaniu indywidualnych cech osobowości, w formowaniu prawidłowego charakteru, zdobywaniu wiedzy, umiejętności szkolnych i współdziałania.

Metody twórcze i zaspokajające naturalną potrzebę ruchu

  • Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne –  to system ćwiczeń i zabaw ruchowych, które wywodzą się z naturalnych potrzeb dziecka . Mają one szczególne znaczenie dla rozwoju sfery ruchowej, emocjonalnej i społecznej. W metodzie ruchu rozwijającego wykorzystuje się dotyk, ruch, ćwiczenia świadomości ciała i przestrzeni oraz wzajemne relacje. Dziecko poznaje własne ciało i przestrzeń, która je otacza, spotyka w niej innego człowieka, uczy się współpracować, zdobywa zaufanie do siebie i innych, a czując się bezpieczne może stać się twórcze. Ruch jest zabawą, która daje przeżycie radości i dzielenia jej z innymi, co jest bardzo ważne w nawiązywaniu kontaktów społecznych.
  • Pedagogika zabawy to aktywność w trakcie, której następuje przekazywanie treści oraz wywoływanie emocji poprzez oddziaływanie na różne zmysły. Ruch, gest, dotyk, taniec, dźwięk, malowanie, gra ról, pantomima – to cała gama środków wyrazu, jakie mają do dyspozycji prowadzący i uczestnicy zabawy. To metoda pracy z grupą, która ułatwia kontakty pomiędzy poszczególnymi członkami danej grupy na bezpiecznym, zaakceptowanym przez wszystkich poziomie. Podpowiada, co zrobić, aby te kontakty dawały jak największe korzyści zarówno grupie, jak również poszczególnym jej członkom.

Elementy metod relaksacyjnych:

  • Bajkoterapia –  jest nowoczesną metodą stymulowania rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym wykorzystujące czytanie, słuchanie lub oglądanie odpowiednio dobranych pozycji (lub fragmentów) literatury dla dzieci. Przyczynia się do pozytywnego kreowania świata i własnej osoby dziecka. Jej zasadniczym celem jest redukcja lęku, napięcia, nieprzyjemnych emocji, które niekorzystnie wpływają na rozwój dziecka. Bajkoterapia dodatkowo rozwija osobowość dziecka poprzez prezentowanie literackich wzorców godnych naśladowania, wzbogaca wiedzę, kształtuje zdolności językowe, pobudza wyobraźnię, przyczynia się do kształtowania zdolności do rozumienia pojęć moralnych i powoduje rozwój uczuć.